Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

τόσα πολλά χαρακτηριστικά και τόσο λίγο χαρακτήρα

Στο μεταξύ η συνοδεία μας είχε μεγαλώσει. Τώρα ήταν μαζί μας ένας Άγγλος Λόρδος, τον οποίο είχε γνωρίσει ο Πρίγκιπας στη Νίκαια, αρκετοί έμποροι από το Λιβόρνο, ένας Γερμανός εφημέριος, ένας Γάλλος αβάς με αρκετές κυρίες και ένας Ρώσος αξιωματικός. Το πρόσωπο αυτού του τελευταίου είχε κάτι τελείως ασυνήθιστο που τραβούσε την προσοχή. Δεν είχα ξαναδεί στη ζωή μου τόσα πολλά χαρακτηριστικά και τόσο λίγο χαρακτήρα, τόσο πολύ ελκυστική αγαθότητα με τόσο βλοσυρή ψυχρότητα, συνδυασμένα όλα μαζί στο πρόσωπο ενός ανθρώπου. Θα ‘λεγες ότι όλα τα πάθη είχαν αφήσει τα σημάδια τους πάνω του, και μετά είχαν φύγει. Δεν είχε απομείνει τίποτα πέρα από το ήρεμο διαπεραστικό βλέμμα ενός ανθρώπου που ξέρει τέλεια την ανθρώπινη φύση, ένα βλέμμα που έκανε τους πάντες να γυρίζουν να κοιτάξουν αλλού. Αυτός ο παράξενος άνθρωπος μας ακολουθούσε από απόσταση, και έδειχνε πολύ μικρό ενδιαφέρον για ό,τι συνέβαινε.

Friedrich Von Schiller, «Τα φαντάσματα», Ποντίκι 2006 (μετάφραση Γιώργος Μπαρουξής)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου