Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

για τις προφητείες

Γνώρισα κάποιες προφήτισσες
Η κυρία Σαλμαζούρ έμαθε να ρίχνει τα χαρτιά στην Ωκεανία
Εκεί είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει
Μια νόστιμη σκηνή ανθρωποφαγίας
Δε μιλούσε γι’ αυτό συχνά στον κόσμο
Στην πρόβλεψη του μέλλοντος ποτέ δεν έπεφτε έξω

Μια χαρτορίχτρα από τα Πυρηναία η Μαργαρίτα τάδε
                                           Είναι εξίσου έμπειρη
Μα η κυρία Ντερουά έχει μεγαλύτερο οίστρο
                                           Πέφτει διάνα
Όσα μου είπε για το παρελθόν ήταν αλήθεια και όσα
Μου πρόβλεψε επαληθεύτηκαν τότε που μου ‘πε πως θα γίνουν
Γνώρισα έναν σκιομάντη μα δεν τον άφησα να ανακρίνει τη σκιά μου
Ήξερα ένα ραβδοσκόπο το Νορβηγό ζωγράφο Ντίριξ
Σπασμένος καθρέφτης αλάτι χυμένο πεταμένο ψωμί
Μπορούν αυτοί οι αθέατοι θεοί να με προστατεύουν πάντα
Στο κάτω κάτω δεν πιστεύω αλλά βλέπω και ακούω και σημειώστε
Πως διαβάζω αρκετά καλά το χέρι
Γιατί δεν πιστεύω αλλά βλέπω κι όταν μπορώ ακούω

Όλοι έχουν γίνει προφήτες αγαπητέ Αντρέ Μπιγύ
Μα καιρό τώρα έχουν κάνει τους ανθρώπους να πιστεύουν
Πως δεν έχουν κανένα μέλλον πάντα θα ‘ναι στα σκοτάδια
                                            Και ηλίθιοι εκ γενετής
Το έχουν πάρει απόφαση κι ούτε που τους περνάει από το νου
Ν’ αναρωτηθούν αν γνωρίζουν ή όχι το μέλλον
Τίποτα το θρησκευτικό σ’ όλα αυτά
Ούτε στις δεισιδαιμονίες ούτε στις προφητείες
Ούτε σ’ ό,τι αποκαλούμε αποκρυφισμό
Κι όμως υπάρχει ένας τρόπος να παρατηρείς τη φύση
Και να ερμηνεύεις τη φύση
Πέρα για πέρα θεμιτός

Guillaume Apollinaire, «Σαλτιμπάγκοι και άλλα Ποιήματα», Γαβριηλίδης 2007 (μετάφραση Χριστόφορος Λιοντάκης)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου